Materiais: Arxila, pauciño.

Ferramentas: Punzón, afinador (opcional).

A fabricación do corpo

Facer dous corpos cóncavos e logo xuntalos facendo unha forma ovalada e oca no interior. Despois, alisar as xuntas cunha ferramenta ou mesmo cos dedos.
Isto formará o corpo da ocarina.

A embocadura

Coller un anaco pequeno de arxila e xuntalo ao corpo, de xeito que quede máis ou menos aliñado.

O bisel

Intruducir un pauciño fino pola embocadura para facer o canal de entrada do aire ata chegar ao corpo oco. O pauciño debe aliñarse co interior do corpo. Con calquera ferramenta picuda, cortar unha abertura angulosa para facer o bisel. O bordo do canal debe ser vertical . O outro bordo debe estar en ángulo de 45 graos aproximadamente.
O ángulo, a anchura, e a lonxitude da abertura son variables.

É moi importante sacar o pauciño con coidado e no mesmo ángulo que o metemos, para non deteriorar o canal de aire.

Chegados a este punto, ao soprar  debe producir un só ton. Se non é así, aquí están algúns posibles problemas e a súa solución.

Colocación incorrecta da abertura

O son será mellor cando a abertura comeza directamente sobre o canal do aire.

Ao facer o corte anguloso do bisel, é fácil empuxar a superficie cara abaixo. Isto empobrece  a  calidade do son. Debe  ter a superficie interior da arxila (o corte anguloso) en liña co canal do aire.

Tamaños da abertura

O tamaño da abertura do bisel é moi importante na calidade do son. Unha abertura pequena dá un son pobre, mentres que a abertura máis grande, mellora o son. Debe ser en forma de cadrado.

Os Buratos

Unha vez que o corpo está feito, colocamos os buratos. En xeral, canto máis grande é o burato, máis alta é a nota.

Debemos facer todos os buratos antes de que se endureza o barro. Podemos axudarnos dun obxecto con punta: punzón, agulla de la...

Sen ningún burato máis que o do bisel, soa a nota fundamental que indica a tonalidade. A partir de aquí temos que ir formando a escala de grave a agudo.

Se partimos por exemplo da nota Do como tónica (con todo tapado ou sen buratos), debemos abrir logo o primeiro burato que será o de Re, variando o seu tamaño ata que afine.

Empezamos cun burato de pequeno diámetro e logo imos abrindo pouco a pouco.

Así, imos facendo os buratos seguindo as notas da escala (ver dixitación e seguir ese proceso de abertura dos buratos marcados en branco). Mellor se nos axudamos dun afinador.

Non é doado que todo saia á primeira, cómpre ter paciencia e ganas de experimentar.

vista frontal

vista dorsal

Do

Re